Luang Prabang: Απλά όμορφο

2024 Συγγραφέας: Ada Peters | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 15:34

Είμαι ένας αυτοσχέδιος ταξιδιώτης που ακολουθεί την καρδιά μου και όχι το κεφάλι μου και έτσι έρχομαι στο πρώην βασίλειο του Λάος ένα ωραίο πρωί. Το αεροσκάφος του Λάος προσγειώνεται με ένα θόρυβο σε ένα μακρινό αεροσκάφος στο Διεθνές Αεροδρόμιο Luang Prabang. Έξω, ο ήλιος λάμπει φωτεινά και με χαιρετίζω από τη θέα μιας φτερωτής κόκκινης σημαίας, την οποία αργότερα παρατηρούμε ότι έχουν επικαλυφθεί σε όλη την πόλη. Μετά την κυκλοφορία και το χάος της Μπανγκόκ, Luang Prabang φαίνεται σαν μια ήσυχη όαση, μια πόλη που χάνεται στο χρόνο.

I hop σε ένα tuk-tuk, η προτιμώμενη επιλογή μεταφοράς για να ταξιδέψετε στο κέντρο της πόλης. Ο οδηγός οδηγεί με τρελό φρενίτιδα χρησιμοποιώντας δημιουργικούς ελιγμούς για να αποφευχθούν οι προσκρούσεις στο δρόμο, που ήταν το μέγεθος των κρατήρων. Περνάμε σε πολλές γέφυρες πάνω από το Ποταμός Nam Khan η οποία ρέει γρήγορα και διέρχεται από τα ρέματα στην πορεία της. Μετά, καθιστώ στο ξύλινο δωμάτιο μου με ένα μικρό μπαλκόνι με θέα στον πανέμορφο ποταμό Mekong, Έρχομαι στη συνειδητοποίηση ότι το Luang Prabang είναι μια από τις σπάνιες ασιατικές πόλεις που εξακολουθούν να κατέχουν τον εγγενή χαρακτήρα του σε έναν σύγχρονο κόσμο. Η όρεξή μου είναι σπασμένη καθώς μια νεαρή γυναίκα που φοράει το παραδοσιακό μεταξωτό φόρεμα γλιστράει μέσα στο δωμάτιο με ένα γερό φλιτζάνι λωτιανό καφέ και ένα οδοντικό χαμόγελο.

Το σκοτάδι έχει κατακλύσει τον ουρανό που είναι γεμάτο με αστέρια και ο αέρας είναι άρωμα με θυμίαμα και μπαχαρικό, που προσθέτει περαιτέρω στη μυστικιστική γοητεία του τόπου. Η νυχτερινή ζωή γοητεύει και αισθάνομαι φαγούρα να εξερευνήσω το Λάος, τη θρυλική πόλη του 14ου αιώνα, η οποία έχει αποκτήσει την ιδιότητα του UNSECO παγκόσμια κληρονομιά. Μου αρέσει να περπατάω άσκοπα και να παρασύρουν με το πλήθος και αυτό είναι το πώς βρίσκομαι στο Νυχτερινή αγορά. Κάθε νοτιοανατολική ασιατική πόλη μπορεί να υπερηφανεύεται για μια νυχτερινή αγορά. Είναι μια βασική τουριστική παγίδα που πωλεί φθηνή έκδοση των ίδιων παλαιών μπλουζάκια και αναμνηστικά στην Μπανγκόκ, στην Καμπότζη και τώρα στο Λάος.

Η νυχτερινή αγορά στο Luang Prabang είναι συγκλονιστική. Οι αχνά φωτισμένοι πάγκοι, τα ευτυχισμένα παιδιά που κρύβονται πίσω από τις μητέρες τους, οι μοναχοί που ανακατεύονται με τους τουρίστες και τους Hmong οι γυναίκες που πωλούν χειροποίητα αγαθά προσθέτουν στη φασαρία. Περπατώντας πέρα από τους πάγκους, παρατηρώ ότι δεν υπάρχουν πιεστικοί πωλητές, μόνο χαμογελαστά πρόσωπα και φιλικός δονητής. Οι αυτοκτονικοί οδηγοί μοτοσικλετών, τα λεηλατηφόρα λεωφορεία δεν έχουν ακόμη μολύνει τους δρόμους του Luang Prabang.

Μισθώ ένα ποδήλατο από τον ξενώνα μου και αποφάσισα να κατακτήσω το θαύματα του Luang Prabang. Ο μοναδικός κεντρικός δρόμος πλαισιώνεται από όμορφα σπίτια, της οποίας η αρχιτεκτονική συνδυάζει τα καλύτερα γαλλικά και λωτικά στυλ. Wat Xieng Thong αναδεικνύεται στην αρχαία αρχιτεκτονική του Λάος, η οποία άκμασε κάτω από την βασιλική αιγίδα μέχρι το 1975. Είναι μια εντυπωσιακή τοποθεσία, με τοίχους επιχρισμένους με πολύχρωμες ψηφιδωτές τοιχογραφίες που απεικονίζουν ποικίλες σκηνές της ζωής στο χωριό και το βασιλικό γήπεδο.

Μετά από να παρασύρουν σε πολλούς από τους 58 ναούς της πόλης και να πληρώσουν το σεβασμό μου για αμέτρητους χρυσούς Βούδες σε διάφορες στάσεις, ήρθε η ώρα για γαστρονομία. Σχεδόν όλα τα γεύματά μου στο Λάος ξεκινούν και τελειώνουν με το διάσημο Beer Lao. Οι λαοί του Λάος λατρεύουν να πίνουν, ναι, πίνουν το Beer Lao σε λίτρα, ειδικά γυναίκες που μπορούν να κρατήσουν το αλκοόλ τους πολύ καλύτερα από τους άνδρες του Λάος. Ένα μικρό darey bylane δεν απέχει πολύ από το παλάτι, είναι ο πιο φιλόξενος δρόμος στο Λάος, γεμάτο από πωλητές που πωλούν ποικιλία τοπικών τροφίμων και φθηνά ποτά.

Βγάζω το δρόμο μου σε ένα τραπέζι σκαρφαλωμένο σε μια γωνιά του δρόμου και σύντομα ξεχειλίζει με τους ντόπιους. Βάζω μπαλόνια μπαμπού με γλυκιά σάλτσα τσίλι, ωραία σαλάτα παπάγια, τοφου τσάι με τζίντζερ και τηγανητό ρύζι, ενώ οι γείτονές μου τσακίζουν στη σούπα με ζυμαρικά τσίλι με σοβαρή αφοσίωση. Αυτό το πλευρικό δρομάκι ήταν το στέκι μου για γρήγορο σνακ και γεύματα με προϋπολογισμό κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στην πόλη.

Απαγορεύομαι το ποδήλατο με το πονηρό ποδήλατο με όλη μου τη δύναμη, ώστε να μην χάσω την κράτηση μου στο εστιατόριο ειδικού φαγητού Lao Οξυφοίνιξ, η οποία είναι μια θεραπεία για τους λάτρεις των τροφίμων. Δουλεύω σε σαλάτα λουλουδιών μπανάνας, ακολουθούμενη από τη νόστιμη σούπα μπεντέλ, κολλώδες ρύζι με πικάντικη πάστα ψαριού, φρέσκο ψάρι με σουσάμι και χοιρινό με ατμό γεμιστό με τοπικά βότανα, γεύμα κατάλληλο για θεούς. Στο Luang Prabang, είδα, έφαγα, κατέκτησα κάθε εστιατόριο και πωλητή δρόμου που συναντήθηκα.

"Κάποιος δεν τρέχει ποτέ από πράγματα που πρέπει να κάνουμε στο Λάος, απλά τελειώνει ο χρόνος", μπερδεύει τους βαρκάρηδες που με μεταφέρουν σε ένα πλοίο longtail πάνω από τα στροβιλιζόμενα νερά του Mekong και το Nam Ou για να δουν Pak Ou σπηλιές. Λιγότερο από μία ώρα από την κεντρική πόλη, οι σπηλιές είναι μια ευκαιρία να δουν την ύπαιθρο, ξυλόγλυπτα σπίτια, μοναχούς με πολύχρωμες ομπρέλες και κουτσομπολιές γυναικών χωριών. Κάθε φορά, περνάω κάποιον, χαιρετίζομαι με ένα χαμόγελο και ένα sabaidee. Κανένας δεν με ενοχλεί με ερωτήματα όπως: «Από πού είσαι;» «Όχι φίλος;» Νομίζω ότι το Λάος είναι ευγενικό σε γυναίκες που ταξιδεύουν. Επιστροφή στο Pak Ou - το τέντωμα του ποταμού είναι εκπληκτικό, γλιστρώντας πέρα από τους ασβεστολιθικούς βράχους και τα τεράστια πεδία ρύζι, οι πιο περιπετειώδεις μπορούν να κολυμπούν το δρόμο τους προς τις σπηλιές. Το Λάος είναι γεμάτο με επιλογές για αποστολές σπηλαίων Κονγκ Lor Σπήλαια, μια από τις μεγαλύτερες σπηλιές στο Λάος, στο μικρό σπήλαιο του Xiangmen.

Τα βράδια, περιπλανιέμαι Rue Sakkarine, κάτω από τα αρωματισμένα δέντρα φραγκιπάνι, στο bar-cum-restaurant για να περάσετε μια βραδιά με έναν φίλο από το Παρίσι, Nithakhong Somsanith, πρώην πρίγκηπα του Λάος, ένα κεντητό άσο και τώρα εργάζεται για να αναβιώσει τις χαμένες τέχνες του Λάος. Μοιραζόμαστε μια ελαφριά στιγμή κάτω από μια νυχτερινή νύχτα με το απαλό αεράκι του Mekong να γκρεμίζει τα μαλλιά μου. Λέει "Θα είναι δύσκολο για εσάς να φύγετε από τον Luang Prabang". Την τρίτη εβδομάδα της παραμονής μου δεν μπορούσα να το αμφισβητήσω.

Την επόμενη μέρα, αποφασίζω να πάω με ποδήλατο Καταρράκτη Κανάνσι. Η διαδρομή είναι θεαματική και καλός τρόπος να συναντήσετε μερικές από τις τοπικές εθνοτικές μειονότητες, οι οποίες αποτελούν σχεδόν το μισό πληθυσμό του Λάος. Ο σταδιακός καταρράκτης αναβοσβήνει καθώς ρέει προς τα κάτω. Πρόκειται για ένα τεράστιο σχηματισμό ασβεστόλιθου που διακόπτεται από πολλές σειρές γοητευτικών φυσικών λιμνών νερού. Δεν υπάρχουν τουρίστες εκτός από κάποιες κοπέλες του σχολείου του Λάος που γκρινιάζουν και θέτουν για φωτογραφίες. Αποφασίζω για μια γρήγορη βουτιά στο γλυκό νερό με πολλά μικρά ψάρια να χτυπάνε στα δάχτυλα μου. Αυτή είναι η στιγμή της Εδέμ, με καταπληκτικό νερό, πεταλούδες πεταλούδες και όμορφο πρωινό φως που φιλτράρει μέσα από τα δέντρα.

Με τη στάση του Indiana Jones, αποφασίζω να πάω για μια πεζοπορία, το μονοπάτι είναι αρκετά απότομο και ολισθηρό, περίπου ένα μίλι μακριά μέχρι την κορυφή των πτώσεων και περνάω το απόγευμα μου επιπλέοντας σε μια μικρή λιμνοθάλασσα με κρυστάλλινα νερά. Δεν είναι κακή ζωή. Ονομάζουν το έθνος τους, «απλά όμορφοι» και η καρδιά μου συμφωνεί καθώς σαρώνω από τη μεγαλοπρέπεια και την ομορφιά της μεσόγειας θάλασσας. Ξοδεύω το τελευταίο μου πρωί στο Λουάνγκ Πραμπάνγκ, πίνοντας ένα ισχυρό φλιτζάνι Λαοτιανού καφέ και αργότερα αναρρίχνοντας τα 329 κόκκινα τούβλα βήματα Mount Phousi, αερισμός για τον αέρα. Η θέα των βουνοπλαγιών βουνών και του Μεκόνγκ είναι ένδοξη και ξέρω ότι είναι μια αρχή μιας μακράς ερωτικής σχέσης.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕ

Υπάρχουν αρκετές πτήσεις από το Νέο Δελχί προς Luang Prabang. Μια καλή επιλογή είναι η Thai Airways, η οποία διαρκεί 11 ώρες για να φτάσει στο Luang Prabang.

ΤΙ ΝΑ ΔΕΙΣ

Καταρράκτες Kuang Si, Κέντρο Παραδοσιακών Τεχνών και Εθνολογίας, Ναός Χρυσής Πόλης, Ιερό του Χωριού Ελέφαντα, Όρος Φούσι, Μουσείο Βασιλικού Παλατιού, Καταρράκτης Tad Sae, Ουίσκι

Δημοσιεύθηκε από Debangana Sen

Η αγάπη του Debangana για ταξίδια ξεπερνάει τα συνηθισμένα του όρια πάνω στις ταπετσαρίες της Ιρλανδίας. Όταν δεν το κάνει αυτό, είναι απασχολημένος να σχεδιάζει το επόμενο ταξίδι της.