Εθνικό Πάρκο Μάνας - Ομορφιά σε Κίνδυνο

2024 Συγγραφέας: Ada Peters | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 15:34

Ένα νυχτερινό θερινό βουνό έχει τυλίξει ομίχλη γύρω από τα ακανθώδη δέντρα μπροστά από το Lodge Bansbari στην είσοδο του Το Εθνικό Πάρκο Μάνας και το Αποθεματικό των Τίγρεων. Στο γκρίζο φως που προηγήθηκε, μοιάζουν με τα ερείπια μιας αρχαίας ξυλώδους πόλης. Ένας ένοπλος δασικός φρουρός παίρνει το κάθισμά του δίπλα στον οδηγό, το τζιπ ξεκινάει με μια φυσαλίδα κουδουνίστρα και μπαίνουμε στην πύλη σε μια από τις ωραιότερες ζούγκλες της Ινδίας, επίσης μια περιοχή παγκόσμιας κληρονομιάς.

Μεταξωτά δέντρα βαμβάκι έχουν πέσει αιματηρή άνθη στο δάπεδο, έτσι ώστε το τζιπ οδηγεί πάνω από ένα χαλί από πέταλα? ένα παγώνι πετάει σε ένα κλαδί, σκιαγραφώντας τον κρύο λευκό ήλιο που αναδύεται μέσα από την ομίχλη. Σε απόσταση, απέναντι από το Τον ποταμό Manas, στρίβετε στους καταπράσινους λόφους του γειτονικού Μπουτάν. Η βλάστηση, τόσο διαφορετική από αυτή που παρατηρείται στις ζούγκλες των πεδιάδων, δίνει στο δάσος μια παράξενη, εξωτική αίσθηση. Hornbills επιπλέουν στον ουρανό. οι ελέφαντες βόσκουν σιωπηλά στην άκρη των δέντρων. τα έντομα σβήνουν το βράδυ. Είναι μια κλασική χώρα τίγρης, με πυκνή βλάστηση παχιά με βρύα και αμπέλια, πάνω στα οποία καλύπτονται τα καλαμάρια, ανοιχτά χορτάρια μέσα από τα οποία χαμογελάνε τα ελάφια και τα κοράλια και ένας ποταμός και ρέματα που παρέχουν τρύπες ποτίσματος στις οποίες οι τεράστιοι άγριοι μπουλντόζες με μακριές κέρατες.

Λένε ότι υπάρχουν 80 ξεχωριστές τίγρεις σε αυτά τα 391 τετραγωνικά χιλιόμετρα, γεγονός που τον καθιστά τον υψηλότερο πληθυσμό τίγρεων σε οποιοδήποτε ινδικό απόθεμα. Αλλά σήμερα ο αριθμός αυτός είναι μόνο μια εικασία. Ο Μάνας μόλις τώρα αναδύεται από μια δεκαετία πολλών τραυμάτων, όπως πλημμύρες, εξεγέρσεις και παραμέληση. Το χάος και η διαφθορά επέτρεψαν στους λαθροκυνηγούς να αποδεκατίσουν τον πληθυσμό των ρινόκερων. τα μονοπάτια των σαφάρι του τζιπ έπεσαν σε μια τέτοια βλάβη που μόνο μία είναι ακόμα λειτουργική. Θα σκεφτόσαστε ότι μπορεί να βαρεθεί, αλλά κάθε μία από τις έξι μας διαδρομές κάτω από αυτό το μονοπάτι είναι τόσο διαφορετική όσο ο καιρός και το φως και η ώρα της ημέρας. Μόλις ο ήλιος είναι μια ροζ ροζ μπάλα πίσω από ένα πέπλο σύννεφο? ένα απόγευμα είναι χρυσό. ένα λυκόφως κάνει πιθήκους των ματιών μας. Τη νύχτα, τα φώτα των τζιπ κοσμούν το δάσος, με τα δέντρα να υψώνονται σε περίεργα, στριμμένα σχήματα από το δρόμο, τα κλαδιά να κλίνουν προς τα πάνω και να ανθίζουν προς τα πάνω στα αστέρια, τα πάντα κυματιστά και στραβωμένα και σγουρά.

Ό, τι κι αν κάνετε, μην περάσετε ένα σαφάρι ελέφαντα γύρω από το Mathanguri, βαθιά μέσα στο πάρκο, όπου η κυβέρνηση διατηρεί το Μπανγκαλόου επιθεώρησης σε ένα θεαματικό σημείο που βλέπει τον ποταμό και τους νεφελώδεις λόφους του Μπουτάν. Ξεκινώντας από το σκοτάδι στις 5 π.μ., μεταφέρουμε τον ελεφάντιο-πίσω από το βρώμικο κατώφλι, όπου τα φυτά και οι στραγγιστές μεγαλώνουν σαν φύλλα, μέσα από ελαιόδεντρα με μεγάλα σκοτεινά φύλλα, σε βοσκοτόπους, κατά μήκος ξηρών πέτρινων ποταμών, με τα κεράσια πάνω από το κεφάλι και το sambar όλα.

Για τον αληθινό εραστή της ζούγκλας, το Mathanguri είναι το μέρος για να μείνετε στο Manas. Αν μπορέσετε να βγάλετε το εσωτερικό σας, η μεγάλη υπαίθρια περιοχή θα σας περιποιηθεί συνεχώς. Πέρα από μια κάμψη στο ποτάμι, που είναι ματαιοδοξία μακριά, βρίσκεται το καλοκαιρινό παλάτι του βασιλιά του Μπουτάν, που φημολογείται από στρατεύματα σπάνιου χρυσού λαγγούρι. Η τραπεζαρία του μπανγκαλόου διαθέτει μια σπιτική ατμόσφαιρα για να καταβροχθίσει το πακέτο πρωινού που έχουν καθορίσει οι οδηγοί μας. Κατά το σούρουπο, οι κορμοράνοι γλιστρούν κατά μήκος του ηλιόλουστου νερού και παρακολουθώ ένα ζευγάρι sambar περπατώντας διστακτικά από το δάσος σε λεπτές οπλές για να πιει στο ποτάμι.

Το Εθνικό Πάρκο Manas και τα πλάσματά του - από τα οποία πολλά, όπως το χρυσό λαγγούρι, το κόκκινο panda και το αγριόχορτο, που περιλαμβάνονται στην Κόκκινη Λίστα της IUCN - έχουν υπομείνει 15 χρόνια αντάρτες Bodo και ULFA στις ζούγκλες, εκμεταλλευόμενοι τα μπανγκαλόου Mathanguri αρχηγείο; στρατιωτικές επιχειρήσεις για να τους εξουδετερώσουν. αχαλίνωτη λαθροθηρία που έχει εξολοκλήρου εξαλείψει τον πληθυσμό του ρινόκερου με ένα κέρατο (αν και οι δύο εντοπίστηκαν τον Νοέμβριο του 2004). Σήμερα, η κατάσταση της ασφάλειας είναι καλύτερη, αλλά μετά το τραύμα της βίαιης πολιτικής, ο Μανάς τώρα πάσχει από αδιάφορο τουρισμό και κακή διαχείριση.

Οδήγηση εδώ την πρώτη μέρα μας, περάσαμε ένα σταθερό ρεύμα οχημάτων που γεμίζουν με ξενώνες που κατευθύνονται προς το σπίτι. Αποδεικνύεται ότι παρά την ανέγερση ενός χώρου εστιατορίου στην άκρη του πάρκου, οι τοπικοί και περιφερειακοί τουρίστες έχουν εκφοβίσει αξιωματούχους για να τους αφήσουν πικνίκ μέσα στο πάρκο - δυνατά και αντιαισθητικά θέματα που σημαδεύτηκαν από την καταστροφή τους από τα σκουπίδια. Μόνιμη ανάμεσα σε χαρτί, πλαστικά και τσιγάρων, η κατάσταση της Παγκόσμιας Κληρονομιάς φαίνεται ξαφνικά περίεργη. ενώ οι ελέφαντες του Δασικού Τμήματος λούζονται, τα μωρά τους τρώνε αυτά τα πιάτα στις όχθες του ποταμού.

Ο σκηνοθέτης του κλάδου κουνάει το κεφάλι του δυστυχώς όταν τον ρωτάμε γιατί η είσοδος δεν είναι απαγορευμένη στους πικνίκ. "Είναι η φύση του λαού", λέει. "Δεν ακούνε. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε », λέει. "Έχω αναθέσει σε μια ομάδα καθαρισμού ενός ατόμου." Όποια και αν είναι η περίπτωση, οι κανόνες που διέπουν άλλα Εθνικά Πάρκα απλά δεν λειτουργούν στο έδαφος στο Manas.

Αυτό έχει τα οφέλη του. Μπορούμε να περάσουμε όλη την ημέρα στο πάρκο, για ένα, αντί να κολλήσουμε σε χρονοδιαγράμματα. Και μπορούμε επίσης να καταλήξουμε, μετά το σκοτάδι, ακολουθώντας τα αποθέματα ζώων κατά μήκος της ξηράς κλίνης του Songrang Stream - με τα πόδια. Ο Μάνας είναι α Tiger Reserve, που φιλοξενούν 64 αρπακτικά στην τελευταία μέτρηση. με το σώμα μου σε υψηλή εγρήγορση, ακολουθώ τα ίχνη του sambar και της άγριας ελέφαντας και της γάτας ζούγκλας στην άμμο μέσα σε μαύρο βράχο, άκαμπτο με ενθουσιασμό και φόβο. Μπροστά μου, σε ένα πεσμένο δέντρο που βρίσκεται απέναντι από το ρέμα, ο ένοπλος φρουρός σταματά ξαφνικά και δείχνει. Κοιτάζοντας στο σκοτάδι με την καρδιά μου χτύπημα, τον βλέπω να εκτοξεύει το όπλο του και να χτυπήσει την σκανδάλη. Ο νεαρός ιχνηλάτης ενεργοποιεί το φως του προβολέα και εστιάζει τη δυνατή ακτίνα του πάνω στα λαμπερά μάτια ενός έκπληκτου αγριολούλουδου - ενός ζώου πολύ πιο επικίνδυνου από τον κυματιστό κύριο του δάσους, καθώς έχει μια πολύ κακή ψυχραιμία που υποστηρίζεται από ένα μέτρο κέρατα που κωνοποιούνται για να σημάνουν τα σημεία twinkly. Το βουβάλι ανακατεύει το μαζικό του γύρω και πτύχει το έδαφος με αβεβαιότητα, αλλά μετά από πολλές παύσεις και κοιτάζοντας, άκρες στα δέντρα. Είναι δύο ώρες αμιγούς αδρεναλίνης, μια λίγο ή πολύ άμεση αλληλεπίδραση με το δάσος, με τους όρους της. Όταν ανεβούμε ξανά στο τζιπ, είναι με ίσες ποσότητες χαράς και ανακούφισης. Κατά τη διάρκεια της επιστροφής, σταματάμε για να πάρουμε τα πορτοκάλια που έχουν πέσει στο δρόμο από τα φορτηγά Tata που τα μεταφέρουν από το Μπουτάν μέσω μιας πραγματικά διεθνούς εμπορικής διαδρομής μέσα στο πάρκο.

Βλέπουμε το πάρκο για τελευταία φορά σε μια ξεπλυμένη σαφήνεια. Το πλησιέστερο που έχουμε δει να δούμε μια τίγρη είναι το μηδέν σε ένα παράμπιδο (Bischifia javanica), αλλά αυτό είναι εντάξει. έχουμε δει πράσινα περιστέρια, άγριους ελέφαντες, βλέψεις υπέροχης bombax, και πολλά άλλα σε μια γωνιά της χώρας που ευχαριστώ τα αστέρια μου εξακολουθούν να υπάρχουν. Ένα κοπάδι άγριων βουβαλιών του νερού λιώνει στο χορτάρι των ελεφάντων. ένας αγκαθωτός αετός φιδίζει ψηλά πάνω σε ένα δέντρο. Τα ελάφια γουρουνιών απομακρύνονται από το τζιπ. Όλα φαίνονται καλά στον κόσμο.

Και έπειτα ερχόμαστε σε ένα dhole, ένα άγριο σκυλί, που βρίσκεται στο πλάι του δρόμου. Μια παγίδα ακατέργαστου χάλυβα έχει δαγκώσει βαθιά στο δεξί του οπίσθιο πόδι, πιθανώς πριν από λίγες ημέρες, κρίνεται από την γάγγραινα που έχει εξαπλωθεί στον ώμο του ζώου. Το dhole προσπάθησε να δαγκώσει το πόδι του. Είναι στιγμές μακριά από το θάνατο, αναπνέοντας με τα τελευταία κομμάτια της δύναμης της ζωής του, αλλά τα μάτια του ανοίγουν ευρύ όταν παίρνουμε την παγίδα από το πόδι του. Παίρνουμε το ζώο και την παγίδα στο γραφείο του πάρκου, όπου οι υπάλληλοι νιώθουν εγκάρδια γιατί, όπως λένε, ο dhole τρώει όλα τα ελάφια. Το γεγονός ότι η παγίδα θα μπορούσε να έχει αποθέσει οποιοδήποτε πλάσμα, ή ότι υπάρχει εκεί, δεν έρχεται για συζήτηση. Σε αυτό το σημείωμα πρέπει να εγκαταλείψουμε τον Μάνα, αναρωτιόντας αν κάποιος έχει την πολιτική βούληση να σώσει αυτό που πρέπει να είναι ένα από τα πιο όμορφα Εθνικά Πάρκα της Ινδίας.

Σχετικά με το Εθνικό Πάρκο Μάνας

Ο Εθνικός Δρυμός ήταν κάποτε τόπος κυνηγιού για βασιλικούς. Παλαιότερα γνωστό ως Βόρειο Κάμπουρο, το 1928 έγινε ένα αποθεματικό δάσος, δηλώθηκε ως Tiger Reserve υπό το Project Tiger το 1973 και έγινε Εθνικός Δρυμός το 1990. Το κεντρικό τμήμα του αποθέματος είναι ο Εθνικός Δρυμός του Manas. Το σπίτι είναι τίγρη, άγρια βουβάλια και γκούρ, εκτός από sambar και βλάστηση ελάφια. Το πάρκο περιλαμβάνει κυρίως το ανατολικό Ιμαλάϊα υγρό ανάμεικτο φυλλοβόλο δάσος, μερικές φορές αρκετά πυκνό ώστε να κόψει το φως του ήλιου. Στο ανατολικό τμήμα υπάρχει επίσης προσχωσιγενές λειμώνες. Το πάρκο βρίσκεται στην περιοχή των ποταμών Manas, Hakua και Beki.

Το Manas χαρακτηρίζεται ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς σε κίνδυνο. αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η εξέγερση στην περιοχή έχει βαρύνει πολύ το πάρκο. Κάνοντας χρήση της κατάστασης, οι λαθροκυνηγοί πήγαν για να σκοτώσουν τον Μάνα. Υπήρχαν πολλές περιπτώσεις εμπρησμού, λεηλασίας και δολοφονιών, καθώς και η λαθροθηρία ελεφάντων και ρινόκερων για κέρατα. Υπάρχουν πολλά χωριά στην περιφέρεια του πάρκου. και σύμφωνα με έκθεση του έργου Tiger, "η παράνομη υλοτομία των δέντρων για καυσόξυλα και ξυλεία συμβαίνει συχνά από τις όχθες του ποταμού".

Προσανατολισμός

Η περιοχή πυρήνα του Tiger Reserve απλώνεται σε 321 τετραγωνικά χιλιόμετρα Manas NP. Το πάρκο συνολικά εκτείνεται σε 2.837 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το 2002, το πάρκο Manas χαρακτηρίστηκε ως η κεντρική ζώνη του αποθεματικού ελέφαντα Buxa-Manas στο πλαίσιο του Project Elephant. Το δάσος, ωστόσο, εκτείνεται πολύ περισσότερο, στο γειτονικό Μπουτάν, όπου είναι γνωστό ως το Royal Manas Park. Στα νότια του πάρκου, NH31 γειτνιάζει με την Barpeta Road, όπου βρίσκεται το γραφείο του διευθυντή του τομέα (Tel: 03666-260289). Είναι από εδώ που παίρνετε άδειες για να μπείτε στο πάρκο σε περίπτωση που σχεδιάζετε να μείνετε στο Mathanguri, όπου βρίσκεται το Bungalow Inspection. Το Mathanguri είναι επίσης το σημείο μέσω του οποίου ο ποταμός Manas εισέρχεται στην Ινδία από την πηγή του στο Μπουτάν. Βρίσκεται στα βόρεια του πάρκου, δίπλα στα σύνορα με το Μπουτάν. Οι τουρίστες πληρώνουν τα τέλη εισόδου τους στο Bansbari Range Office, το οποίο βρίσκεται 1 χλμ. Από την είσοδο στην είσοδο της Baripada, όπου τους συνοδεύει δάσκαλος. Δεν υπάρχουν τζιπ ή ξεναγοί του Τμήματος Δασών για τους τουρίστες, αλλά μπορούν να προσληφθούν ιδιωτικά τζιπ από κοντά στο Bansbari Range Office ή στο Barpeta Road. Μόνο μία διαδρομή είναι ανοιχτή στα σαφάρι, αλλά υπάρχουν σχέδια να ανοίξουν περισσότερα εντός του έτους.

Τέλη εισόδου στο πάρκο: Ινδοί Rs 50, αλλοδαποί Rs 500 Τέλη εισόδου τζιπ Rs 300 Ακόμα κάμερες Ινδοί Rs 50, αλλοδαποί Rs 500 Βιντεοκάμερες Ινδοί Rs 500, αλλοδαποί Rs 1.000 Χρόνοι στάθμευσης 5.30 π.μ.-6.30 μ.μ.

Οι επισκέπτες του Manas μπορούν να επιλέξουν ένα σαφάρι με τζιπ. ένα σαφάρι ελέφαντα είναι ένα must-do επίσης. Αυτό μπορεί να συνδυαστεί με επισκέψεις φυτεύσεων και περιπάτους στη ζούγκλα. Για περιηγήσεις στο Manas, επικοινωνήστε με την Jungle Travels India.

Γρήγορα γεγονότα:

Κράτος: Assam

Τοποθεσία: Στα σύνορα Ινδίας-Μπουτάν, στη βόρεια όχθη του ποταμού Brahmaputra, βορειοδυτικά

του κρατικού κεφαλαίου Guwahati

Αποστάσεις: 176 χλμ. Βορειοανατολικά του Guwahati, 32 χλμ Ν από την οδό Barpeta

Διαδρομή από Guwahati: NH31 στο Shimlaguri μέσω της Rangia, Nalbari και Howli. σύνδεση δρόμου προς

Barpeta Road

Πότε να πάτε: Νοέμβριος έως Απρίλιος

Γραφείο άγριας φύσης / δάσους:

Διευθυντής του τομέα, Barpeta Road

Tel: + 91-3666-260288-89, 261413

Κωδικός STD + 91-3666