Δεν υπάρχουν κρατήσεις: Trail Food Malvan

2024 Συγγραφέας: Ada Peters | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 15:34

Ήταν στις αρχές Ιουνίου και οι μουσώνες είχαν μόλις φτάσει. Καθώς βρισκόμασταν στην οδήγηση μας, το φως του ήλιου μας έφτασε, διάχυτο, μέσα από το ομιχλώδες φίλτρο των σύννεφων. Ήταν, από πολλές απόψεις, μια τέλεια ημέρα για να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας στο δρόμο Την ακτή Konkan. Ξεκινήσαμε νωρίς από τη Βομβάη, ανεβαίνοντας τα παράθυρά μας για να αποφύγουμε τη ρύπανση της πόλης. Σαράντα πέντε λεπτά και πολλά χτυπήματα αργότερα, ταξιδεύαμε πάνω από τη γέφυρα Vashi και απενεργοποιήσαμε από το Panvel στο NH17, τον αυτοκινητόδρομο που συνδέει τη Βομβάη με Goa. Αντί να οδηγούμαστε μέχρι την ακτή Goan, σχεδιάσαμε να σταματήσουμε στο Malvan και να δοκιμάσουμε τις μυριάδες γεύσεις της περιοχής. Αλλά η νόστιμη εξάπλωση που ελπίζαμε να ανακαλύψουμε φαινόταν πολύ μακριά καθώς περάσαμε περασμένες από την Pen και Khopoli, προς τον Vadkhal Naka.

Από 60 χιλιόμετρα την ώρα, επιβραδύνευαμε σε μια ανίχνευση καθώς συναντήσαμε μια τεράστια κυκλοφοριακή συμφόρηση. Μετά την ολίσθηση από το δρόμο, ανατράπηκε ένα φορτηγό. Τα αυτοκίνητα υποστηρίχθηκαν για μίλια και οι «ξεχασμένοι» είχαν προκαλέσει προβλήματα. Είδαμε έναν τραυματισμένο οδηγό να μεταφερθεί σε ασθενοφόρο. Επιστρέψαμε σε ένα σταθερό ρυθμό 50 με 60 χλμ. Ανά ώρα μετά το Nagothane, όπου σταματήσαμε για το Chai. Έχουμε σημειώσει τις πόλεις στο χάρτη μας - Indapur, Mangaon και Mahad και στη συνέχεια οδήγησε πέρα από το Mahabaleshwar απενεργοποίηση στο Kashedi Ghat, η οποία είχε μερικές τυφλές γωνίες. Ο ρυθμός μας μειώθηκε σε περίπου 40 χλμ. Την ώρα.

Λίγα χιλιόμετρα πριν χτυπήσουμε το Chiplun, πήραμε μια παράκαμψη παράκαμψης προς τον άσπρο Ναό Parshuram στα πράσινα ghats και πήραμε κάποια ambepuris (φύλλα επεξεργασμένου πολτού μάνγκο), από έναν πωλητή έξω. Ήταν πορτοκαλί-καφέ, με μια καραμέλα-όπως υφή, και γλυκό και ξινό γεύση. Αλλά είχαμε λίγες μόνο στιγμές πριν η βροχή έπεσε κάτω, αναγκάζοντάς μας πίσω στο αυτοκίνητο. Περπατώντας κάτω το μάνγκο puris, κατευθυνθήκαμε στο Chiplun και το μεσημεριανό γεύμα.

Chiplun αποδείχθηκε μια μικρή βιομηχανική πόλη. Λίγο ψάχνοντας γύρω μας έδειξε ότι βρισκόμασταν ακόμα πολύ μακριά από το φαγητό του Μαλβάνι, οπότε οδηγήσαμε στο Quality Inn Riverview Resort, 3 χλμ. Κάτω από το δρόμο και είχαμε ένα μεσημεριανό γεύμα με ινδιάνικη πίτσα και σάντουιτς. Όταν επιστρέψαμε στο αυτοκίνητο, έγινε σκοτεινό και η ακτίνα του αυτοκινήτου βρήκε το δρόμο για μας. Η θερμοκρασία έπεσε και η βροχή επιβραδύνθηκε σε ένα ψιλόβροχο. Αφήσαμε τις σταγόνες να φιλήσουν τα πρόσωπά μας μέσα από τα ανοιχτά παράθυρα. Κάναμε αργά, λίγο ανήσυχα στο σούρουπο, και σκεφτήκαμε να ελέγξουμε σε ένα από τα σαθρά ξενοδοχεία αυτοκινητόδρομου. Αλλά αράξαμε για να τηρήσουμε το σχέδιό μας, το οποίο ήταν να περάσουμε τη νύχτα στην παραθαλάσσια πόλη Ganapatipule. Καταλήξαμε να κάνουμε ακριβώς αυτό και ξυπνούσαμε με τον ήχο του σέρφινγκ να σπάει την ακτή, την γαλασία της Αραβικής Θάλασσας και τη γεύση του αλατιού στον αέρα.

Ganapatipule έχει ένα Ναός Ganesha στην παραλία. Χτυπήσαμε το κουδούνι του ναού, πήραμε τις ευλογίες του Λόρδου Ganesha και κατευθύνσαμε προς την πρώτη επίσημη στάση μας στο κύκλωμα Μαλβάν - Devgad. Η κίνηση προς την πόλη φαινόταν ελπιδοφόρα: στρέμματα από πράσινα δέντρα χάους, τα κλαδιά τους έμπαιναν κάτω από το βάρος των καρπών τους. βίλες από τούβλο με γήινα μπλε πόρτες και πράσινα παράθυρα. και το περιστασιακό σκιάχτρο για να κρατήσει τα απειλητικά πουλιά μακριά από το βασιλικό μάνγκο. Πραγματοποιήσαμε δειγματοληψία όλων των ειδών μαγειρευμένες λιχουδιές από τους πωλητές δρόμων, συμπεριλαμβανομένων των αμμπερούδων και των ambavadis (mango toffees), ένα παρασκεύασμα που μπορεί να δώσει σε οποιοδήποτε power-bar τρέξιμο για τα χρήματά του. Αλλά όταν φτάσαμε στο κέντρο της πόλης, τα κακοσχηματισμένα κτίρια, τα φορτηγά που ανεβαίνουν ασταμάτητα και τα σκονισμένα εμπορικά κέντρα σχεδόν έσπαζαν τις καρδιές μας.

Πήγαμε από ένα μπουλντόζικο εστιατόριο στο επόμενο, αλλά ήταν περασμένη στις 3 μ.μ. και κανείς δεν φαινόταν να μας εξυπηρετεί μεσημεριανό. Τέλος, είχαμε ένα μέτριο γεύμα με κάρυ και κοτόπουλο κάρυ στο Kalpataru, το βαρύ εστιατόριο του Parijat, ένα ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης, όπου τα πλακάκια μπάνιου χρησιμοποιήθηκαν σαν δάπεδα σε κάθε δωμάτιο, ένα χαρακτηριστικό που μας έκανε να ξεφύγουμε. Το πιο καθαρό μέρος για να μείνετε εκεί αποδείχθηκε το MTDC Resort on Beach Road στο Jamsande, λίγα χιλιόμετρα μακριά από την πόλη. Η τιμή ήταν σίγουρα σωστή, αλλά δεν υπήρχε συνημμένο μπάνιο, δεν υπήρχε ζεστό νερό, δεν υπήρχε φαγητό, ούτε καν πετσέτα για να στεγνώσει το υγρό πνεύμα μας. Αλλά η οδήγηση στην προβλήτα, η θέα των γοητευτικών αλιευτικών σκαφών μας έκανε να ξεχάσουμε τις απογοητεύσεις μας.

Είδαμε ότι ο Ντάβαντ, με το φυσικό του λιμάνι, ήταν τόσο ένα ψαροχώρι όσο ήταν το σπίτι των μάνγκο. Το επόμενο γεύμα μας ήταν στο Nikhil, το οποίο αποκαλούσε ένα ξενοδοχείο αλλά φαινόταν σαν μια κουβέρτα. Όταν το βρήκαμε στο δρόμο Nipani, στο δρόμο προς Jamsande από το κέντρο της πόλης, είμαστε σκεπτικοί. Ήμασταν πολύ νωρίς για δείπνο και μας έκανε να περιμένουμε μια ώρα στη βροχή. Αλλά τότε, όπως λένε, είναι πιο σκοτεινό πριν την αυγή. Όταν τελικά έφτασε το φαγητό μας, θα φάγαμε σχεδόν τίποτα. Αλλά η κάρι ψαριού ήταν καθαρή τελειότητα. Φανταστείτε τη λεπτή, λυπημένη καλοσύνη του φρέσκου ψαριού σε μια τάρτα και χυμώδη κάρυ. Οι αμφιβολίες μας εξαφανίστηκαν. Το τηγανισμένο οσφρέτ ήταν καθαρό στο εξωτερικό, τρυφερό στο εσωτερικό και με λεπτή γεύση. Το μυστικό, δήλωσε ο ιδιοκτήτης Sundar Jagtap, είναι στο μείγμα μπαχαρικών - κυρίως κόκκινο τσίλι, σκόρδο, καρύδα και τοπικά, μωβ όξινα μούρα, kokum - έδαφος φρέσκο για κάθε παραγγελία σε ένα ηλεκτρικό γουδοχέρι και κονιάματος.Το κοτόπουλο κάρυ, γαρνιρισμένο με ένα βραστό αυγό, ήταν πικάντικο και απολαυστικό, αλλά αμαυρωμένο σε σύγκριση με τα ψάρια.

Ήταν στο Devgad ότι η μας thali ήρθε με τα πέντε πιάτα που θα συναντούσαμε για το υπόλοιπο της οδήγησης: πορτοκαλί χρώμα, πικάντικα κάρυ ψαριών, το αλίευμα της ημέρας σερβίρεται τηγανητό, ρόδινο sol kadi (kokum, σκόρδο και κομμάτια καρύδας), το ρύζι και το ρόδι. Αυτός ο απολαυστικός συνδυασμός ήταν επίσης ένα σίγουρο σημάδι ότι φτάσαμε στην Ακτή Μαλβάν.

Το επόμενο πρωί στο Kunkeshwar, μια μικρή πόλη όπου η ηρεμία αντηχεί με τον ήχο του καμπάνα του ναού, περιπλανήσαμε σε ένα τοπικό εστιατόριο στους πρόποδες του ναού. Στο ξενοδοχείο Aswaad, είχαμε ένα πρωινό από πικάντικο, τραγανό αλλά εκπληκτικά ελαφρύ misal pav (πικάντικη dal curry και ψωμί). Η είσοδος του ναού ήταν φορτωμένη με καλάθια από λαμπερά κίτρινα μάνγκο. Καθώς σταματήσαμε να θαυμάσουμε τα φρούτα και να τραβήξουμε φωτογραφίες, η κυρία μάνγκας μας φώναξε να πληρώσει τα σέβη μας στον Λόρδο Σίβα προτού σέβουμε την χούσια. Είναι κοντά στο ναό που μπορείτε να δοκιμάσετε αυθεντικό φαγητό Konkani Brahmin, στο εστιατόριο Sudha Shanti Uphar Graha.

Εδώ κάνουν γενναιόδωρη χρήση καρύδας, ειδικά σε κάριες, και το φαγητό έχει τη χαρακτηριστική ξινή γεύση του kokum. Εστιατόριο Abhiruchi, ακριβώς απέναντι από το ναό, είναι όπου πρέπει να κατευθυνθείτε προς τη χορτοφαγική κουζίνα Malvan. Όπως και στο Sudha Shanti, πρέπει να τοποθετήσετε την παραγγελία σας πολύ νωρίτερα και προτιμούν το μαγείρεμα για μεγάλες ομάδες. Εκτός από το ικανοποιητικό χορτοφαγικό thali ρυζιού, λαχανικών, παπάδων, τουρσί, chutney και sol kadi, ο ιδιοκτήτης Vinayak Bhandari συνιστά το ukdeele modak (ένα σύκο σε σχήμα γλυκού από αλεύρι, ατμισμένο σαν momo και γεμισμένο με γέμιση από τη ζάχαρη και την καρύδα) και τους αμάρρες. Στην Annapurna και στο Adhar, που βρίσκονται επίσης λίγο έξω από το ναό, μπορεί κανείς να τοποθετηθεί σε καλούς μη χορτοφαγικούς θάλλους. Εδώ ρωτήστε για ναυαγό σαλάτα: puris φτιαγμένο από πολλούς κόκκους, σερβίρεται με παχύ curry κοτόπουλο, μια ειδικότητα της περιοχής.

Malvan είναι όλα όσα ελπίζετε να είναι μια παραθαλάσσια πόλη της Μαχαράστρα. Η αρχιτεκτονική - οι κεραμοσκεπές στέγες τερακότα πάνω από τα σπίτια λατερίτη, και οι πορτογαλικές εκκλησίες - προσδίδουν πολύ στην τεμπέληλη ακινησία της πόλης. Οι βροχές είχαν κάνει τα πράσινα πράσινα και μαστίγαζαν την επιδερμίδα σε μια μαλακή και αφρώδη κρέμα. Οι λιπαρές γάτες αφθονούν και γλίστρηκαν γύρω από τις πολλές υπαίθριες αγορές και εστιατόρια - μια νικηφόρα πρόταση γι 'αυτούς ως ψάρι βρισκόταν παντού. Οι δυνατότητες φαγητού ήταν ατελείωτες. Αποφασίσαμε να τρώμε τόσα γεύματα που μπορούσαν να κρατήσουν τα στομάχια μας. Δώσαμε στις κινεζικές αρθρώσεις, με ονόματα όπως το Hi Fi και η China Town, μια χαρά, και πήγαμε κατευθείαν στο Arun Bhojanalaya, κοντά στο δρυμό στο κέντρο της πόλης. Πρόκειται για ένα γοητευτικό παλιό μπανγκαλόου εστιατόριο, με ένα ιδιόμορφο, κρυμμένο και μάλλον μεγαλοφυή cook-server. Είχαμε μια καραμέλα pomfret που ήταν στο ίδιο επίπεδο με το Νικίλ, και το τηγανισμένο ψάρι, τα πρωινά τα ψιλοκομμένα σε ένα απλό κτύπημα rawa, σκόρδο, κόλιανδρο και πράσινο τσίλι. Το sol kadi ήταν ανοιχτό ροζ και το καλύτερο που δοκιμάσαμε στο ταξίδι.

Η επόμενη στάση μας ήταν Krishnayee, το εστιατόριο που συνδέεται με το Nath Pai Sevagan. Ο αβόμπα (παππούς) της οικογένειας Naik είναι ο σεφ του αυτού του ήσυχου, υπαίθριου εστιατορίου που βρίσκεται στη μέση μιας ζούγκλας παλάμες. Για εκείνους που τους αρέσει το γαλάζιο Kadi ελαφρώς γλυκό τους, ο Krishnayee κάνει μια μεγάλη έκδοση. Μας είπαν ότι το καλύτερο πιάτο τους είναι το φαγητό, αλλά ο χρόνος που πήγαμε, το μενού πρόσφερε κάρυ ψαριού, τηγανητά bangda (σκουμπρί) και ένα απολαυστικό bhindi (ladyfinger) σε νιφάδες καρύδας. Τα περισσότερα εστιατόρια εδώ ειδικεύονται σε θαλασσινά όπως τηγανητά surmai, γαρίδες, karli και pomfret.

Στην κορυφή της λίστας πολλών ανθρώπων είναι Chaitanya, κοντά στην στάση των λεωφορείων και στην αγορά. Η Silver Sand είναι γνωστή για την όμορφη τοποθεσία της - τα τραπέζια βρίσκονται σε μια απέραντη, παρθένα παραλία. Το Hotel Sayba (Tel: 252643) στην παραλία Kolamb είναι το τοπικό αγαπημένο - έχουν τους καλύτερους Malvani thalis, και αν σας αρέσει μια δροσερή μπύρα με τη γαρίδα σας, έχετε ένα μπαρ. Το Swami στο Bhandara School Road είναι ένα νέο εστιατόριο πολυ-κουζίνας με ένα αθόρυβο εξωτερικό και αφρώδες εσωτερικό. Ήμασταν πολύ ενθουσιασμένοι για την τιμή του πρωινού: anda pakora, bhurji και άλλα πιάτα αυγών με άφθονη τοπική γεύση. Από το Malvan, κατευθυνθήκαμε στον Tarkarli, με μια ονειρική παραλία με ανέγγιχτη μαλακή λευκή άμμο.

Εδώ στην εποχή αιχμής, η οποία είναι από το Νοέμβριο έως τον Φεβρουάριο, μπορείτε να κάνετε κολύμβηση με αναπνευστήρα, να νοικιάσετε ένα σπίτι με βάρκα και να πάρετε ακόμη και μια μικρή βάρκα στη θάλασσα για κάποια κηλίδωση των δελφινιών. Αλλά επισκεπτόμασταν στις βροχές, όταν η θάλασσα είναι πολύ απρόβλεπτη για τέτοιες επιδιώξεις. Ελέγξαμε τις επιλογές για φαγητό, και για μια τόσο μικρή, παράκτια πόλη, ο Tarkarli αποδείχθηκε ότι φιλοξένησε έναν εκπληκτικό αριθμό φαγητών. Πολλά από τα εστιατόρια είναι μικρές, οικογενειακές επιχειρήσεις. Οι τιμές είναι πολύ λογικές, χωρίς γεύμα να κοστίζει περισσότερο από Rs 100 ανά άτομο. Να είστε σίγουροι για υγιεινά, σπιτικά γεύματα από κάρυ ψαριού, sol kadi, αυθεντικά Μαλβάν στιλ bhajis και τηγανητό pomfret, bangda, γαρίδες, καβούρια και μύδια.

Εστιατόρια όπου μπορεί κανείς να δει δείγματα αυτού του ναύλου περιλαμβάνει το Laxmi Niwas, το οποίο διευθύνεται από την οικογένεια Sarmadkar που μπορεί να ταΐσει - ή μάλλον τα υλικά σε πλήρη χωρητικότητα - 10 άτομα. Unnati εστιατόριο που διευθύνεται από τον επώνυμο μάθημα της οικογένειας Chavan? και ο Μαράθα Νίβας της οικογένειας Bagade, που διευθύνεται από ένα συνδυασμό saasu-soonbai (πεθερά και νύφη). Βολικά, δεν χρειάζεται να ταξιδέψετε πολύ για να δοκιμάσετε τις απολαύσεις που προσφέρονται σε αυτά τα καταλύματα - όλα βρίσκονται κατά μήκος του κύριου Παραλία Tarkarli Οδός, ο ίδιος που είναι ένα θέρετρο MTDC.Υπάρχουν μερικά εξίσου όμορφα επαγγελματικά ξενοδοχεία και εστιατόρια, που βρίσκονται επίσης κατά μήκος της παραλιακής οδού. Gajanan διαθέτει ένα καθαρό καθιστικό και ένα γευστικό πρωινό μενού της Shira, το οποίο είναι το Maharashtra'a δικό του suji halwa με αμύγδαλα και σταφίδες, upma και pur bhaji. Ένα άλλο εστιατόριο με φρεσκοβαμμένα, φωτεινά χρώματα βρίσκεται στο Chintamani Resort. Ήταν κλεισμένοι για την εποχή, αλλά από τον Νοέμβριο έως τον Μάιο, είναι προφανώς ένας από τους πιο πολυάσχολους χώρους φαγητού λόγω του εξαιρετικού σέρματος τους και της κάργας bangda.

Ο Sagar Darshan της MTDC, σε μια μικρή κάβα από σκυρόδεμα στις εγκαταστάσεις του ξενοδοχείου, είναι η πιο αποστειρωμένη αλλά ακριβή επιλογή. Τα κάρυ εδώ είναι ανεμπόδιστα, αν και απολαύσαμε τις τηγανιτές γαρίδες. Συμπληρώσαμε το γεύμα με το ambarkand, ένα νόστιμο μανγκόρι shrikhand, το μοναδικό επιδόρπιο που καταφέραμε να φτάσουμε σε ένα εστιατόριο κατά τη διάρκεια όλης της διαδρομής μας. Για την τελευταία μας στάση, οδηγήσαμε πίσω στο Μαλβάν, στράφηκε με θρασύς στο λαμπρό Arun Bhojanalaya και συνεχίσαμε στο Vengurla μέσω του Kudal, μιας βιομηχανικής πόλης μεσαίου μεγέθους.

Η Βενγκούρλα είναι μια παρθένα παραλία, η γοητεία της οποίας βρίσκεται στην υπνηλία της απογευματινή ηρεμία, η οποία διαρκεί κατά κάποιον τρόπο ανεξάρτητα από την ώρα της ημέρας. Ακόμα και τα καβούρια εδώ κινούνται πιο χαλαρά. Και τα κάρυ ψάρια μαγειρεύουν σε αργές φλόγες, τα λεπτές μπαχαρικά σιγοβράζονταν στην τελειότητα. Οι ντόπιοι μαγειρεύουν το πράσινο κασέουντ και το kelphoolachi bhaji, ένα πιάτο Konkan από λουλούδια μπανάνας. Αλλά η λιχουδιά είναι ψάρια, τόσο φρέσκα που ξεφλουδίζονται από το κόκκαλο και λιώνουν στο στόμα σας. Πάντα να ρωτάς για ποιες ακριβώς έφεραν οι βάρκες, είτε είναι bangda, surmai είτε pomfret. Απολαύσαμε κάρυδες και τραγανά ψάρια και γαρίδες τηγανισμένες σε μια λεπτή μασάλα κορίανδρου, τσίλι και μπαχαρικών. Φάγαμε σε ένα τοπικό αγαπημένο, το Hotel Gajali, στην οδό Bandar, ένα εστιατόριο που δεν φρενάρει, όπου οι ντόπιοι έρχονται να έχουν μια θέση μπύρας και ενώ μακριά τη μέρα. Η θέα είναι εκπληκτική. Οι τηγανιτές γαρίδες ήταν τραγανές και φρέσκες, το κάρυ ψαριού ήταν απαλά αρωματισμένο με τσίλι και κορίανδρο, αλλά τα μύδια masala ήταν όλα masala, χωρίς μύδια.

Λίγα τετράγωνα μακριά από το Gajali στην οδό Bandar ήταν η επόμενη στάση μας, Sagar Sarita. Ο σεφ, Sudhir Chowgule, έχει έρθει από το Taj Holiday Village της Γκόα, έτσι μπορείτε να περιμένετε μια μεγάλη εξάπλωση εδώ (και παγκόσμιας κλάσης αλκοόλ). Είναι ιδιαίτερα υπερήφανος για τα στρείδια του και το κάρυ πομπρέτ. Το τοπικό φαβορί δεν είναι κοντά στην παραλία, αλλά πιο κοντά στην κύρια αγορά του Piracha Darga. Αυτή η εγκατάσταση, Annapurna Bhojanalaya, έχει ένα ευχάριστο βεράντα από μπαμπού σε εξωτερικούς χώρους, το οποίο ήταν άδειο όταν επισκεφθήκαμε. Αλλά σε εσωτερικούς χώρους, ήταν γεμάτο με δυναμικό ακόμη και αργά το απόγευμα: όλοι γύρω μας ήταν τυποποιημένα τραπέζια από χάλυβα γεμάτα με pomfret και sol kadi, σερβιτόρους που ζούσαν μέσα και έξω με αμερικάνικες μερίδες φαγητού και δεν υπήρχε μουσική παρά ο ήχος των ευχαριστημένων προστάτων καβουρντισμένο κρέας βόειου κρέατος, και στη συνέχεια παχιά, αρωματικά αμάρρας. Άλλες αξιοσημείωτες αναφορές περιλαμβάνουν το Hotel Laukik στην οδό Ram Maruti, το οποίο συνιστούσαν σχεδόν όλοι οι ντόπιοι που μιλήσαμε για τον κλαμπ Τάμι και τα τηγανητά, τα οποία αποτελούνται από ελαφρώς καρυκευμένες, πασπαλισμένες γαρίδες.

Όπως πολλά εστιατόρια που επισκεφτήκαμε σε αυτό το δίσκο, ο Laukik είναι ένας χώρος τρύπας στο τείχος, αλλά όπως ανακαλύψαμε, οι εμφανίσεις είναι εξαιρετικά παραπλανητικές και δεν δείχνουν τι μπορεί να φτιάξει η κουζίνα. Το Laukik είναι επίσης ένα από τα σπάνια μέρη που προσφέρουν είδη πρωινού. Ήταν από εδώ που γυρίσαμε πίσω στη Βομβάη, για να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας 10 ωρών πίσω στο σπίτι. Και οι δύο συμφωνήσαμε ότι η ακινησία των παραλιών και τα νόστιμα πιάτα ψαριών δικαιολογούσαν την απόσταση που είχαμε ταξιδέψει από τη Βομβάη. Αποφασίσαμε να κάνουμε το ταξίδι ξανά, σε ένα μήνα, όταν ο ουρανός θα ήταν σαφής, και η θάλασσα ζεστή.

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Mumbai-Pen-Chiplun (254 χλμ.) -Devgad (200 χλμ.) -Kunkeshwar (22 χλμ. )- Μαλβάν (117 χλμ μέσω NH17) -Tarkarli (7 χλμ. )- Βενγκούρλα (65 χλμ. ),

Βόλτα με αυτοκίνητο

Mumbai-Chiplun-Devgad

Περνούσαμε από την έξοδο Sion-Panvel, πήραμε την πρώτη δεξιά στην Mumbai-Pune Road (NH4) και έπειτα ξανά δεξιά μετά από μια βενζίνη στην NH17. Αυτός είναι ο δρόμος που σας μεταφέρει στη Μαχαράστρα προς τη Γκόα. Είναι ένας αυτοκινητόδρομος μονής μεταφοράς με αρκετές αιχμηρές γωνίες και βλέπει πολλή κίνηση. Προσθέστε σε αυτό ένα βαρύ μουσώ και μπορεί κανείς να δει γιατί η NH17 είναι μία από τις πιο επικίνδυνες εθνικές οδούς στην Ινδία. Κρατάτε κατευθείαν πέρα από το φόρο naka (Rs 10 τέλος διοδίων) και στη συνέχεια γεμίστε με αέριο στο Vadkhal Naka, ή αργότερα στο Nagothane ή Mangaon. Ο αυτοκινητόδρομος θα σας οδηγήσει μέσα από Indapur, Mangaon και μια σειρά από ghats για να Chiplun. Το ξενοδοχείο Biswa στο δρόμο στο Mahad είναι μια καλή στάση pit με ένα αξιοπρεπές μπάνιο. Οδηγήστε για περίπου 14 χιλιόμετρα πάνω από τα ghats, στο NH17, για να φτάσετε στο Sangameshwar. Μπορείτε να αποθηκεύσετε φυσικό αέριο εδώ.

Αν σας αρέσουν οι ναοί, στρίψτε δεξιά αφού ο Ugdi κάνει μια υπέροχη παράκαμψη στο Ganapatipule, αλλιώς πηγαίνετε κατευθείαν στο Nandgaon και απενεργοποιήστε την εθνική οδό στο SH116 για Devgad. Συνιστούμε να οδηγείτε μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας, πράγμα που σημαίνει σπάσιμο για τη νύχτα στο Chiplun ή το Ganapatipule. Οι αντλίες βενζίνης και τα γκαράζ είναι στόχοι ρουτίνας κατά μήκος αυτής της διαδρομής. Αντλίες βενζίνης 24 ωρών υπάρχουν στο Vadkhal Naka, Mahad και Chiplun.

Devgad-Malvantarkarli

Το Kunkeshwar απέχει 19χλμ. Σε μια σχετικά ομαλή και χωρίς κυκλοφορία κρατική εθνική οδό από το Jamsande, κάνοντας το ταξίδι μισής ώρας. Δεν είδαμε σταθμούς φυσικού αερίου ή πρατήρια καυσίμων μέχρι πολύ αργότερα στο Kankavli, οπότε γεμίστε τη δεξαμενή σας Nandgaon-Devgad Road (SH116) πριν ξεκινήσετε. Περνούσαμε περίπου 3 χλμ. Κατά μήκος του SH116, από το Devgad μέχρι το Jamsande και ακολουθούσαμε τον δρόμο μέχρι να γυρίσουμε στο SH4 και περάσαμε από την υπέροχη παραλία Tara Mumbri και το Elaye έως ότου φτάσαμε στο Kunkeshwar. Το Kunkeshwar προς το Malvan απέχει 40 χλμ. Μέσω του SH4. Αλλά επιλέξαμε τη μακρύτερη διαδρομή - οδηγώντας πίσω στην Jamsande, και στη συνέχεια οδηγώντας 36 km προς τα κάτω SH116 πίσω στο Nandgaon.Περνούσαμε νότια στο NH17 για περίπου 29 χιλιόμετρα, πέρα από το Kankavli και πάνω στο Kasal. Υπάρχουν πολλά dhabas Malvani κατά μήκος αυτής της έκτασης. τα καταστήματα αυτόματης επισκευής θα συναντηθούν στο Kankavli και στο Kasal. Το ξενοδοχείο Shalimar, κοντά στο Kankavli, ήταν το πιο καθαρό διάλειμμα στο μπάνιο. Στρίψαμε δεξιά από το Kasal στο SH118 και οδήγησε άλλα 33 χλμ. Στο Malvan.

Μαλβάν-Ταρκάρλι-Βενγκούρλα

Το Tarkarli απέχει μόλις 7χλμ. Πιο κάτω από την ακτή από το Malvan, σε απόσταση 12 λεπτών με το αυτοκίνητο. Η Βενγκούρλα, που φτάνει μέσω της SH4, εθνικής οδού κατά μήκος της ακτής, βρίσκεται 28 χλμ. Νότια. Εάν θέλετε να οδηγήσετε στο NH17, σημαίνει να γυρίσετε πίσω στο Malvan και, στη συνέχεια, να οδηγήσετε 36 χιλιόμετρα στον Kudal (στο SH4 μέχρι το Gandhinagar και στη συνέχεια στο SH119). Κατόπιν επιστρέφετε στο NH17. Μπορείτε να απολαύσετε τον πανέμορφο καταρράκτη περίπου 16 χιλιόμετρα νότια του Kudal και τον ποταμό Nirupar κατά μήκος του ίδιου δρόμου. Από εδώ, ο αυτοκινητόδρομος πηγαίνει κατευθείαν στο Vengurla (22χλμ. Από το Kudal).

Ταξίδι γεγονότα

Ο καλύτερος χρόνος οδήγησης είναι κατά τη διάρκεια της σεζόν, δηλαδή από τον Νοέμβριο έως τον Φεβρουάριο. Οι δρόμοι είναι ξηροί και ασφαλέστεροι σε αυτές τις περιόδους. Επίσης, υπάρχουν περισσότερα πιάτα ψαριών στη διάθεσή σας. Προσέξτε στο εμφιαλωμένο νερό, που πωλείται στα περισσότερα εστιατόρια και παντοπωλεία κατά μήκος του δρόμου. Επίσης, αποφύγετε ωμά τρόφιμα όπως σαλάτες, καθώς είναι επικίνδυνες για εύθραυστες tummies. Το μαγειρεμένο φαγητό είναι συνήθως ασφαλές. Στην περίπτωση καλλυντικών του δρόμου προτιμήσαμε σφραγισμένα γλυκά μάνγκο. Κάναμε αποθέματα σε μπισκότα και ξηρά σνακ για τη βόλτα. Αυτό αποδίδεται, καθώς υπάρχουν αρκετές εκτάσεις όπου δεν υπάρχουν εστιατόρια.

Σχετικά με τους συγγραφείς:

Η Kanika Bhattacharya μιλάει, αναπνέει και ονειρεύεται φαγητό. Ένας άπληστος και πειραματικός μάγειρας, μπορεί να βρεθεί συνηθισμένα να τρυπώνει μαγειρικές ενότητες στα βιβλιοπωλεία και τις βιβλιοθήκες.

Ο Preeti Mankar είναι σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ με MA από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Αυτή τη στιγμή εργάζεται στο Mad για JEE, μια ταινία για την εξέταση εισόδου IIT που θα παραχθεί από το σπίτι της παραγωγής της, 517 Productions.