Ranganathittu-Φύτευση μεταξύ των καλαμιών

2024 Συγγραφέας: Ada Peters | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 15:34

Περίπου 3 χλμ. Από την πολυσύχναστη εθνική οδό Bengaluru-Mysore είναι μια απροσδόκητη και όμορφη γωνιά της φύσης. Έξι απομονωμένες νησίδες στον ποταμό Cauvery αποτελούν το Ranganathittu Bird Sanctuary. Πεδία πεδιάδων, ολισθηρές ροές, πυκνό φύλλωμα και εκατοντάδες μεταναστευτικά πουλιά από τη Σιβηρία και την Αυστραλία - αυτή είναι μια παράκαμψη που δεν πρέπει να χάσετε. Ένα φράγμα που χτίστηκε στα δεκαετία του 1700 δημιούργησε τα νησάκια και έκαναν τον τόπο γόνιμο για τα πουλιά. Το 1940, ο Δρ Salim Ali παρατήρησε ότι τα νησάκια είχαν γίνει τόπος φωλεοποίησης για πτηνά και έπεισαν τους βασιλιάδες Wodeyar του Mysore να κηρύξουν την περιοχή άγριο άγριο. Ο χώρος είναι καθαρός και καλά συντηρημένος. Ένα μονοπάτι γεμάτο δέντρα μας οδηγεί στο ποτάμι από όπου μπορούμε να βρούμε την βάρκα των 15 λεπτών γύρω από τα νησάκια. Σκαρφαλώνουμε σε ένα ξύλινο σκάφος, λίγο ταραγμένο αλλά αρκετά ασφαλές. Ο ναυτικός βρισκόταν εδώ και 22 χρόνια, μαθαίνουμε, κωπηλατούμε το μικρό του καράβι στα ύδατα και πίσω. Καθώς μας τραβάει στα ύδατα με αργά, μερικά εγκεφαλικά επεισόδια, το μυστήριο του Cauvery αναλαμβάνει.

Είναι ένας χώρος όπου συνυπάρχουν διαφορετικά πλάσματα σε σχετική αρμονία. Ο ποταμός γεμίζει με ψάρια. Οι όχθες είναι βαριές με καλάμια, ευκαλύπτου και ακακίας. Τα νησιά είναι καλυμμένα με δέντρα μπαμπού, Arjun και Pandanus. Ένα μπουζ από μαύρα πλάσματα κρέμεται πάνω από μερικούς από αυτούς. Νυχτερίδες, κάποιος κραυγές. Φαίνονται μόνο φρούτα, αλλά η παρουσία τους είναι σκοτεινή, ζυγίζεται με την απειλή χιλιάδων μύθων. Άλλα νησιά αποικίζονται εξ ολοκλήρου από πτηνά. Γεμίζουν το βλέμμα. Ο αέρας είναι παχύς μαζί τους και κάθε υποκατάστημα κορεσμένο με κοφτερά σώματα, ζωντανές ράμφους και μάτια. Υπάρχει κάθε φανταστική δραστηριότητα πτηνών που συμβαίνει εδώ - η κατασκευή φωλιών, το κυνήγι των ψαριών, οι απογείες και οι προσγειώσεις με ρυθμό που θα ντροπιάζει κάθε διεθνή αερολιμένα. Οι ρυθμοί της πτήσης και οι μετατοπίσεις των χρωμάτων είναι μια απόλαυση. Μια αποικία λευκών ibis υψώνεται στον αέρα με μια φρενίτιδα που τρέχει. Πολλές ποικιλίες ερωδιού παραμονεύουν στο ποτάμι. Ένα κοπάδι μαύρων πτηνών παρακολουθεί με τα χείλη μάτια καθώς περνούμε. Αναρωτιέμαι αν αυτά θα τραγουδήσουν στο νεκρό της νύχτας.

Ο αέρας στο καταφύγιο πτηνών Ranganathittu είναι γεμάτο από εξολοθρευμένα σώματα, μαύρα αιχμηρά φτερά, το φρεσκάρισμα των φτερών καθώς ανοίγουν ή διπλώνουν. Ροζ-ουρά ζωγραφισμένοι πελαργοί προνοημένοι, καλοπληρωμένοι ως τραγουδιστές όπερας. Πελαργοί spoonbill με τους όμορφους μαύρους και κίτρινους λογαριασμούς τους καταλήψεις στις όχθες. Ο τόπος φιλοξενεί λιγότερο φιλικά πλάσματα. Οι κροκόδειλοι Marsh (magar macchch) γλιστρούν σκοτεινά στο νερό, οι ουρές τους προκαλούν κυματισμούς. Ένας ή δύο οι ίδιοι ήλιος στους βράχους. «Προσπαθούμε να φάμε τα πουλιά;» ρωτάμε όταν περνούμε από κάποιον που έχει το στόμα ανοιχτό, εμφανίζοντας κίτρινα αλλά σαφώς οξεία δόντια. Ο βαρκάρης μας δημιουργεί ένα περιφρονητικό φρύδι. "Όχι, τρώνε τα ψάρια", λέει. Φαίνεται σκεπτικός για τα επίπεδα εκπαίδευσης μας. Το σκάφος ταξιδεύει αργά για να διευκολύνει τόσο την παρακολούθηση όσο και τη φωτογραφία. Καθώς προχωράμε μακρύτερα από την ακτή, υπάρχει ένας πνιγμός στον αέρα, σαν κι αν τα πιο θορυβώδη παιδιά βυθίζονται στη σιωπή. Τα πουλιά, ως επί το πλείστον, συνεχίζουν τη ζωή τους. Είμαστε μια διείσδυση, αλλά μια οικεία. Η διαδρομή φαίνεται πολύ μικρή. Ίσως είναι η απροθυμία να αφήσουμε μια μορφή ζωής τόσο απομακρυσμένη από την αστική αγωνία. Ίσως είναι απλά η υπνωτική κλήση τόσων πτηνών. Σε κάθε περίπτωση, κάποιος μπορεί πάντα να πηδήσει πίσω στο σκάφος για άλλη βόλτα.

Ranganathittu Γεγονότα

Πώς να φτάσετε: Το Ranganathittu απέχει 4χλμ. Από τη Srirangapatna, η οποία απέχει 127χλμ. Και περίπου 3 ώρες από το Bengaluru. Προχωρήστε προς Mysore στο SH17, πάρτε την απόκλιση προς τα δεξιά (μια πλατφόρμα εδώ λέει το Ranganathittu) μέσω της γέφυρας Paschimavahini στην οδό Hunsur. Μετά από μια απόσταση, πάρτε ένα αριστερό για Ranganathittu (πινακίδα παρόν).

Πότε να πάτε: Το ιερό δεν είναι ποτέ κλειστό, αλλά ο καλύτερος χρόνος για επίσκεψη είναι ο Δεκέμβριος μέχρι τον Απρίλιο.

Χρέωση συμμετοχής: Ενήλικες INR 50, παιδιά (3-12 ετών) INR 25, αλλοδαποί INR 300

Χρονικά: 8.30 π.μ.-5.30 μ.μ.

Κάμερες: Ακόμα δωρεάν, βίντεο INR 500

Τέλος οχήματος: Λεωφορείο INR 125, αυτοκίνητο INR 30, van Rs 75, δίτροχο INR 15

Βαρκάδα: Βόλτα με βάρκα Ενήλικας INR 50, παιδιά INR 25

Επικοινωνία: Αναπληρωτής Συντηρητής Δασών, Τμήμα Άγριας Ζωής, Mysore (Τηλ.: + 91-821-2481159)

Από την Anindita Sengupta

Σχετικά με τον συγγραφέα: Anindita Sengupta είναι ένας ποιητής και ανεξάρτητος συγγραφέας με έδρα το Μπανγκαλόρ.